Ik was na mijn studie eigenlijk al meteen de richting een beetje kwijt. ‘Wat wil ik nou eigenlijk?’ Door de jaren heen heb ik allerlei verschillende banen gehad; meestal erg leuk, maar nooit echt wat ik zocht. Wat ik dan wel zocht, dat wist ik niet. Ik heb daarom de hulp van Arnaud opgezocht, want alleen ging ik er niet uitkomen.
We zijn aan de slag gegaan met de opdrachten. Deze waren niet altijd makkelijk maar dat was juist precies goed. Ik heb soms diep moeten graven om alle gedachten en ideeën naar boven te halen. Het maken van de opdrachten houdt je ook bezig met het einddoel. Je leert veel over jezelf. Later spreek je samen met Arnaud de opdrachten door, en moet je keuzes maken. Zodoende kun je daar op een hele mooie manier informatie uit distilleren. Dat vond ik zelf een erg mooi proces, helemaal toen uit allerlei verschillende opdrachten eigenlijk dezelfde kernpunten naar boven kwamen drijven.
Heb ik richting hierdoor gekregen? Jazeker, dat sowieso, maar meer nog: bevestiging. Soms weet je eigenlijk al wat je leuk vind, maar zit het gewoon te diep weggestopt, achter twijfels en onzekerheden. Je gaat maar door met wat je altijd al gedaan hebt en wat je op je pad tegenkomt. Daarom vond ik het zo fijn om gewoon even te stoppen en stil te staan. Terug te kijken en voor je uit te kijken. Zo kom je er stap voor stap achter dat het maar eens tijd is om naar je gevoel te luisteren. Waar dat gaat eindigen, dat weet ik nog niet, maar ik heb nu de richting én de bevestiging voor mezelf dat het de goede richting is.
