Kantoorhond Jody
Dit is Jody, mijn hond. 15 jaar geleden haalde ik haar op uit dierenasiel De Grensstreek in Kortrijk (België). Ze is gek op gezelligheid en daarom gaat ze iedere dag in mijn fietskrat met me mee naar kantoor. Ze is al oud dus ze slaapt eigenlijk de hele dag. Af en toe staat ze even op uit haar mandje om een aaitje bij je te komen halen..
De leefomstandigheden van honden en katten vond ik schrikwekkend. Helaas worden dierenasielen in België aan hun eigen (financiële) lot overgelaten.
Dat is voor mij een reden om jaarlijks een bijdrage te leveren. Iedere keer als ik weer mijn gift heb overgemaakt, besteden ze daar aandacht aan in hun infoblad:
‘Gecoachte Susanne (31 jaar): ‘Arnaud, ik ben vaak zo moe. Na een dag werken kom ik uitgeblust thuis en heb ik nergens meer zin in. Dan ga ik maar Netflixen. Ik zit in een kantoortuin en vind het lastig om me daar te concentreren. Collega Frank belt op het moment…’
‘Geregeld coach ik twintigers en dertigers die aangeven dat ze veel stress ervaren. Het to do lijstje is oneindig lang. Ze zijn druk, druk, druk en aan het einde van de dag zijn ze niet tevreden, maar moe, onvoldaan of zelfs teleurgesteld in zichzelf. Ik rust niet voordat… Het nastreven…’
‘Pats, boem! Daar lag ik dan op Goede vrijdag, op de grond met mijn racefiets. Ik voelde een pijnscheut van mijn heup naar mijn tenen trekken en dacht: ‘Ah nee?! Het zal toch niet waar zijn? Toch niks gebroken?’ Mijn linkerbeen kon ik amper optillen. Wonderbaarlijk kreeg ik het voor…’