Ik was boos vanmorgen. Mijn dochter Marijn (3 jaar) werd rond 03.45 uur wakker. Ze huilde en ik sprong al mopperend uit bed. Een samenvatting van mijn gedachten op dat moment: ‘Jeetje, wat nu weer? Marijn, ga slapen want papa moet morgen werken. Ik besef me nu dat deze gedachten een grote rol spelen bij boosheid. Hoe meer ik toegeef aan een negatieve gedachtestroom, hoe meer ik mijn boosheid versterk. En daarmee houdt de woede langer aan. In deze blog geef ik een verrassende tip hoe je dan wél met boosheid omgaat.

Wat boosheid werkelijk oplevert

Boosheid is een menselijke en natuurlijke reactie. Het zit in ons, zeg maar. Maar is dat erg? Soms is het toch best lekker om even boos te zijn op die ene collega. Boosheid moet er nu eenmaal wel eens uit. Het ontlaadt en we zijn toch vrij om onze mening te uiten?

Maar is dat positief? Ik vind van niet. Niemand bereikt zijn of haar doelen vanuit een boze emotie. Denk je maar eens in: als je vanuit boosheid reageert, word je vaak niet begrepen of gehoord, creëer je afstand of lukt het niet om iets aan een situatie te veranderen.

Merk je boosheid op

In zijn boek Boosheid beheersen met mindfulness schrijft Jeffrey Brantley dat mensen zich onvoldoende bewust zijn van hun boze gevoelens en gedrag. De eerste stap om met je boosheid om te gaan is door het op te merken en er bij stil te staan. Maar hoe pak je dat aan?

Houd een boosheidsdagboek bij

Schrijf iedere dag gedurende een maand op wat je boos maakt op je werk. Dit gaat je helpen inzicht te krijgen want je leest namelijk terug wat er zich allemaal in je hoofd afspeelt. Het boosheidsdagboek is als een spiegel dat verwonderlijke resultaten oplevert. De onderstaande dagboekvragen die ik coachees laat beantwoorden, heb ik deels ontleend aan psycholoog Todd Kashdan.

• Waardoor werd je vandaag kwaad? Beschrijf wat er gebeurde.
• Wat waren je gedachten? Schrijf ze letterlijk op.
• Wat was je reactie op je boosheid? Kookte het vooral van binnen of gaf je ook uiting aan je boosheid? Zo ja, wat zei je en wat was het resultaat?
• Als deze boosheid een onbewust verlangen is, waar bestaat dit verlangen dan uit? Voilà, daar is het inzicht!

Aan Simone (41 jaar), een van mijn coachees, vroeg ik een boosheidsdagboek bij te houden. Na een maand vertelde ze me wat haar was opgevallen. Simone: ‘Wat heb ik veel negatieve gedachten zeg. Vind je het gek dat ik boos word! Ik begrijp nu dat mijn negatieve opmerking weerstand oproept bij mijn collega. Terwijl ik eigenlijk alleen maar duidelijk wilde maken dat ik behoefte had om ongestoord te werken. Dankzij deze dagboekmethode werd Simone zich bewust van haar boze gevoelens en kwam ze zelf tot een inzicht. ‘Als ik mijn verlangen duidelijk verwoord in plaats van boos te worden, is de kans groter dat mijn collega mij veel beter begrijpt.’

Spreek je verlangens uit

Op de werkvloer mogen we dus wel vaker onze verlangens uitspreken! Maar het geldt zeker ook voor mij als vader, want Marijn begrijpt mij veel beter dan ik denk. Aangekomen in haar slaapkamer vertelde ze me dat ze moest plassen. En nadat ze had geplast, deelde ik mijn verlangens met haar: ‘Marijn, papa zou graag nog even willen slapen. Sluit jij je oogjes ook nog even?’ En ja hoor, Marijn ging rustig liggen en viel na een paar minuten weer in slaap.

Weg met die boosheid!

Verlangens delen schept begrip, boosheid delen schept afstand. Het klinkt heel logisch, maar we handelen er lang niet altijd naar. Wil jij je boosheid minderen? Houd dan eens een boosheiddagboek bij. Hopelijk gaat het je helpen. Ik wens je heel veel succes!

Zo, dat was het voor nu. Ik ga verder oefenen met het verwoorden van mijn verlangens!